Dit project is een persoonlijk onderzoek naar herinnering, rouw en de tastbaarheid van gemis. Na het overlijden van mijn oma bleef mijn opa achter in het huis waar zij meer dan 65 jaar samen woonden. Alles is er nog: haar jas aan de kapstok, haar mok in de kast, het kaarsje boven de haard.
Met deze installatie maak ik een ode aan het gemis maar ook de aanwezigheid. Hoe herinneringen voortleven in de dingen die achterblijven en hoe gemis tastbaar wordt. De gedekte tafel, de cyanotypes en het wandkleed vormen samen een plek waar je kunt voelen hoe aanwezigheid blijft bestaan, ook als iemand fysiek weg is.
